Yine bir şubat günü gelmişti dünyaya.
Nerden bilecekti karlı bir Şubat günü daha 40'ına varmadan bu dünyadan göçüp gideceğini.
2 Şubat 1975 günü merhaba demişti hayata.
Günlerden pazardı.
Onu doğuran o anne fazla yaşayamadan göçüp gitti dünyadan.
Daha küçücük bir çocuktu.
Önce annesini kaybetti.
Tek kız kardeş ve baba ile kaldı evde anne şefkatinden ve ilgisinden yoksun.
Sonra babasını kaybetti hepten yalnızlaştı.
Anne babadan ona emanet kız kardeş ile sarıldı hayata.
Bir tarafta ekonomik zorluklar diğer tarafta annesiz babasız yaşam.
Derken imdadına Muratbey'in belediye oluşu yetişti.
Durumunu bir şekilde öğrenen Muratbey'in ilk ve tek belediye başkanı, öğretmen Bayram Ali Üner belediyeye işe aldı onu.
Belediyede ne iş olsa yapıyordu.
Seve seve isteye isteye gönülden koşuyordu her işe.
Zabıtası, şoförü, teknisyeni, elektrikçisi olmuştu belediyenin.
İşte bunun için bile 'O benim her şeyimdi' diyen Bayram Ali Üner kapanan Muratbey Belediyesi'nden sonra birlikte Büyükçekmece Belediyesi'nde göreve başlamışlardı.
Bayram Ali Üner başkan yardımcısı, O'da belediye garajının baş şoförü olmuştu.
***
Bayram Ali Üner bugün (dün saat 15.00 sıralarında) sosyal medya hesabı Facebook profilinde şu mesajı yayınladı:
Önce Muratbey, sonra Büyükçekmece Belediyesinde birlikte çalıştığım Seyfettin Öpçin'i bugün görevi başındayken elim bir kaza sonucu kaybettik, çok üzgünüz... ... Olmadı be Seyfettin, kendin yetim ve öksüzdün, bizi de umarsız bıraktın. Biz yolda kalmayalım diye çıktın o tuzlama aracına. Bilemedin ki o araç seni Azrail'e götürüyor. İçimiz yanıyor be evlat. Her yere koşan, yardımsever, becerikli, çalışkan ve insan ''insanoğlu insan'' kardeşim...
İnanamıyorum,sen o toprağın altında nasıl kalacaksın hareketsiz.
Nur içinde yat,ışıklar içinde yat,bil ki hepimiz seni çok seviyoruz, dualarımız seninle...
O her şeye koşan, yardımsever, iyi niyetli, iyi kalpli, yürekli Seyfettin Öpçin yoğun kar yağışından dolayı freni patlayan kar küreme aracının duvara çarpması sonucu hayatını kaybediyordu.
...
Muratbey'in çocuğu Seyfettin, belediyedeki işlerin dışında, kayınvalidesinin, kayınpederinin, arkadaşının, dostlarının işine de aynı özveriyle koşuyordu.
Tıpkı yıllar önce Seyfettin'in yaşadıklarını şimdi onun kızları; Melis ve Esma yaşıyordu.
Daha orta okulda okuyan iki kardeş artık babasızlardı.
Gülden Öpçin ise Seyfettin gibi bir kocayı kaybetmenin derin üzüntüsü içerisinde kalmıştı.
Ya kız kardeş.
Daha ilk çocuğunu karnında taşıyor.
Kartal'da yaşıyor.
Seyfettin ağabeyisi onu evlendirmişti büyük heyecanla.
Dayı olacağım diye de sevinçten havalara uçuyordu kardeşi Güler ile her konuştuğunda.
***
İşte böyle.
Çok var gerçi onlardan.
Bakın şöyle çevrenize.
Seyfettin Öpçin'leri göreceksiniz.
Onlar bizim gizli kahramanlarımız.
Onlar bizim evlatlarımız.
Kardeşlerimiz.
Arkadaşlarımız.
Çocuklarımız.
Gerçekten de 'Kara bahtlı hayatını karda kaybetti' Seyfettin.
***
Yakından tanıyıp bildiğim bu gizli kahramanımız Seyfettin'i isterdim ki başka bir başarısından dolayı sizlere tanıtayım.
Ama maalesef genç yaşta onu ebediyete uğurladık.
Dün telefonda konuştuğum Bayram Ali Üner ve bir çok belediye çalışanının sesi titriyordu adeta.
Çünkü Seyfettin gerçekten iyi bir insan iyi bir çalışan ve iyi bir dosttu.
Vatanın cennet olsun Seyfettin Öpçin.
Bir kar şehidimiz yoktu.
O da oldu.
Seyfettin Öpçin karla mücadele ederken tuzlama aracıyla geçirdiği kaza sonucu görev şehidi olmuştu.
Önce ailesine, sonra Bayram Ali Üner dahil tüm sevenlerine ve Büyükçekmece Belediyesi'ne başsağlığı diliyorum.
Vatanın cennet olsun güzel insan Seyfettin...
GÜNÜN SÖZÜ:
Günün adamı olmaya çalışma, hakikatin adamı olmaya çalış.
Çünkü gün değişir, hakikat değişmez.
-Mevlana...
twitter.com/MehmetMert1