İmamoğlu: 23 Haziran’da o fırsatı da vermeyeceğim

Ekrem İmamoğlu, 31 Mart’ta yapılan yerel seçimlerde İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı seçildi ama YSK, ‘sandık kurullarının kanuna uygun oluşturulmadığı’ gerekçesiyle seçimi iptal etti. Bu karar, İstanbul halkının 23 Haziran’da sadece büyükşehir belediye başkanını seçmek üzere yeniden sandığa gideceği anlamına geliyor. Peki İmamoğlu iptal kararını ve önündeki 43 günlük maratonu nasıl değerlendiriyor? Halktan ne bekliyor, AKP’ye ne söylüyor? Belediyede neler gördü, nelerle karşılaştı?

İmamoğlu Birgün gazetesinden Berkant Gültekin'in sorularını yanıtladı. 

Bana YSK ile ilgili “Güveniyorum” cümlemi kurdurtan, YSK’nin o sabah çıkıp bizim verilere yakın veriler açıklaması ve bizi önde göstermesiydi. Elbette bu bende bir güven doğurdu. Ama birçok açıklamamda da şunu söyledim; “Süreci tedbirli ve temkinli bir şekilde takip ediyoruz.” Yani dile getirdiğim güvene, bir şerh koymuştum. Gelinen durum çok acı. Demokrasiye vurulan bir darbe. Yedi isim (İptal yönünde oy veren YSK üyeleri), Türkiye’nin demokrasi tarihine kara bir leke olarak yazılacaktır. Bu çok net. Türkiye’mizin kurumlarını kaybetmek beni elbette üzüyor. 31 Mart gecesi Anadolu Ajansı’nı kaybettik, artık yok hükmündedir. İçindekiler değişip, gerçek ajans mantığıyla hareket edeceği güne kadar bizim için yok hükmündedir. Şu anda da YSK’nin bugünkü pozisyonu, ona konunun gitmeyeceği şekilde tüm tedbirleri alma sorumluluğunu bize yüklemiştir. Hatta ben Adil Seçim Platformu diye, geniş katılımlı bir ortam yaratma çabasını arkadaşlarımla paylaştım. Kaldı ki, bazı duyurularımızı yapmadan, kimi kurumlar ve kuruluşlar harekete geçti. Başta Baro olmak üzere. Görüyorum ki on binlerce insan katkı sunacak. Şu an artık iş, bir demokrasi mücadelesine döndüğü için YSK’ye biz çok fazla iş bırakmayacağız. 

Türkiye demokrasi mücadelesini son ana kadar sandıkla vermelidir, ben buna inanıyorum. Bugün boykot koşulları, şu anki hükümetin isteyeceği bir ortam olacaktı. Ben sandıkta bu sorunu çözebileceğimizi düşünüyorum, tam inancımla hem de… 31 Mart öncesi de bize inanmıyorlardı. “Kazanamazsınız, kazansanız da size yetkiyi vermezler” diyorlardı. Kazandık, o gece sıkı durduk ve başardık. 31 Mart gününden sonra yine sıkı durduk, görevi de teslim aldık. YSK uğraştı, didindi ama bir şey bulamadı. Uydurma bir bahane üretti. Terminolojide bundan sonra üretebilecekleri başka bir tanım var mıdır, bilemiyorum. Bu kadar zorlandılar aslında. Şimdi 23 Haziran’da o fırsatı da vermeyeceğim. Dolayısıyla biz sandıkta başarmalıyız. Milletin demokrasiye olan inancını görüyoruz. Korku duvarları yıkıldı. İnsanlar konuşmaya başladı ve daha da çok konuşacaklar. Şairler şiir yazacak, yazarlar makale yazacak, şarkıcılar şarkı söyleyecek, iş insanları toplumu motive edecek, kaynak üretecek. Bu toplumsal bir mücadele. Herkes harekete geçtiği için, bizim en doğru hamlemiz yine sandık mücadelesi olacaktır.

 • İptal kararının ardından yaptığınız açıklama, yeni bir umut rüzgârı başlattı. Özellikle sanatçılara yaptığınız çağrı dikkate değer bir karşılık buldu. Pek çok sanatçı sloganınızı paylaşarak destek mesajı iletti. Toplumun bu reaksiyonu, sizin için ne anlam ifade ediyor?

Ben iftar sofrasında iptal haberini almıştım. Kendimi çok güçlü hissettim. Bir gün öncesinden daha güçlü ve daha umutluydum. Sonra çevremdekilere ve çalışma arkadaşlarıma baktım. O ara arayanlar, mesaj atanlar da oldu. İnanılmaz bir umutsuzluk sezmeye başladım. Dedim ki, “Derhal bir açıklama yapmalıyım. Ne hissettiğimi anlatmam lazım topluma.” O gece Beylikdüzü’ne on binlerce insan yığıldı. İnanılmaz bir ortam oluşmuştu. Yazılı bir metin yoktu, duygularımı anlattım. Beni niye o makamda görmek istemediklerini söyledim. Her şeyi anlattım aslında. Güçlü olduğumuzdan bahsettim. Asla vazgeçememiz gerektiğini söyledim. Toplum da böyle bir şey bekliyordu. İnanılmaz bir umut doğdu. Bir çöküntü de yaşayabilirdi toplum, içine de sinebilirdi. Bütün ümitlerini kaybedebilirdi ama tam aksine büyüyen bir umuda döndü iş.

31 Mart gününden şu anda misli misli önde bir pozisyondayız. Toplumun inancı bakımından bunu söylüyorum. 31 Mart’ta da süreci çok iyi bir ivmeyle, çok iyi bir yere taşımıştık. Ama şu an gerçekten oradan daha iyi bir noktadayız. Bunu oy sayısı olarak söylemiyorum. 

 Bu sürecin psikolojisini iyi yönetmek zorundayız. Nasıl yönetileceğini iyi biliyorum. Burayı biraz açmak isterim. Şöyle ki, mutlaka ve mutlaka biz gerçek dilimizden asla vazgeçemeyeceğiz. Uzlaşmacı, pozitif, herkesi kucaklaştıran, hiç kimseyi ayrıştırmayan, her siyasi partiyi, her siyasi partiye oy veren insanı bu sürecin işine dahil eden; İstanbul İttifakı diye tanımladığım o tarife uyan bir anlayışla kampanyayı yönetmeliyiz. Ama yanına mutlaka demokrasi mücadelesini koymalıyız. 18 günlük süreçte, Büyükşehir Belediyesi’nde gördüğümüz zafiyetleri, orada oluşmuş atmosferi de biz topluma anlatacağız. Çünkü bizim topluma şeffaflık sözümüz var. Yönetime geldiğimizde onu hissettirmiştik, şu anda da onu hissettireceğiz. Ben YSK’nin kararını yok hükmünde saydığım için, sokaklarda toplumun seçtiği İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı olarak gezeceğim. Ben İstanbul’un seçtiği kişiyim.

Bir oyla kazanacakmış gibi çalışmak zorundayız. 

Keşke olsa. İlk çağrım şu, kim konuşmak isterse, rakip olarak kendini kim görüyorsa, rakibimiz kim olacaksa… O netlik kazandı ama bunun arka planı varsa, çıkıp “Kamp kuracağım” diyenler var. Bizim öyle bir söylemimiz yok. Elbet bana bütün partililer fayda verecek. Her ortamda konuşmaya ve tartışmaya hazırım, şehri konuşmaya hazırım, adaleti konuşmaya hazırım, demokrasiyi konuşmaya hazırım. İlk çağrım bu, yeter ki buluşabilsek.

Biz o şansı vermeyeceğiz. Adil Seçim Platformu dediğim o anlayış, yüz binlerce, hatta belki milyonlarca insanın katkı sunduğu bir seçim süreci, YSK’ye o şansı vermeyecek.

Bütün gönüllülerin sürece en üst seviyede katılımlarını istiyoruz. Ben bu sürecin önderliğini yapıyorum, anlatıyorum ama esas olan toplumun demokrasi konusundaki inancını göstermesidir. Bir kişinin ya da bir grubun buna inanması zaten yetmez. Kaldı ki, olağanüstü bir sürece katkı sunma kapasitesi görüyorum. Gücümüzün çok büyüdüğünü hissediyorum. Bu toplumsal güce dönüşmeli. Demokrasinin yaralarını tamir etmeli. Bizim özgürlüğe, kucaklaşmaya, huzura, toplumsal barışa ihtiyacımız var. Herkesin buluşabilmesinin en büyük kaynağı olan demokratik mücadelemizi vermeliyiz. Herkesi bu göreve davet ediyorum. Ben dünyada, belki de ilk defa bu kadar gönüllülük esasıyla yola çıkan, partiler üstü bir tutumla; gerçekten İstanbul ittifakı, hatta Türkiye ittifakı duruşuyla bir süreç yaşayacağımızı ve bu sürecin ülkenin normalleşmesine ve demokratikleşmesine katkı sağlayacağını ön görüyorum. Çok umutluyum. 

Korkutulmuş, ürkütülmüş bir çalışan kitlesi var. “Bir cani gelecek, insanları işinden edecek” gibi bir şeyin olmadığını anlattım. Israrla ben 18 gün boyunca oradaki herkesten, üst bürokrasiden faydalanmaya çalıştım. Hiç kimseyi ayırt etmedim. “Hangi etkinliğiniz var ise konuşalım, makulse, sıkıntı yoksa devam ettirelim” dedim. Yeni gelen Vali Bey demiş ki, “Diyanet yayınlarının fuarını açalım.” Ben iptal etmedim ki. Oradaki genel sekreter yardımcıları, Emniyet ve İtfaiye uygun görmüyor. Oradaki esnaflar da istemiyor. Dolayısıyla yapılması istenmedi, ben de “Siz bilirsiniz” dedim. Vali Bey inşallah bu süreci, söylediğim şekliyle dikkate alır ve test eder. Bürokrasi, özellikle üst yönetim partizanlaşmış. Ön hedefinde İstanbulluya hizmet olmayan, ciddi sayıda insan var. Göreve geldiğim andan itibaren tavırlarından ve ortaya koydukları eylemlerden hissettiğim buydu. Kişiye ve partiye kendini adamışlara diyorum ki, ben İstanbul’a kendini adayanlarla çalışacağım. Büyükşehir Belediyesi’nin en büyük sıkıntısı, o korkutulmuş kadro. Üst yönetimde kendisini insanlığa, Türk insanına ve İstanbullu’ya adamış kitle değil, tam aksine partiye, Ak Parti’ye ya da oradaki bazı insanlarla çıkar ilişkisine adamış insanlar var. Onları tespit etmiş durumdayız.

“Çok şey tespit ettik” deme şansına sahip değiliz. Biz daha iştiraklerin içine bile giremedik. Bugün yaklaşık olarak 60 milyara (TL) doğru giden İstanbul’un konsolide bütçesinin, 40 milyara (TL) yakınını iştirakler yönetiyor. Gerçek bütçenin 20 milyar kadarını İBB yönetiyor. Biz o tarafına bakabildik anca. Bir kısım iştirakle ufak toplantılar yaptık. Uzman arkadaşlarım görüşmelerini sürdürüyordu ama engellemeler oldu. Dolayısıyla tümüyle her şeye hakim olamadık. Ama gerçekten çok somut verilerle büyük israfı da gözlemledik. Onu net olarak söyleyeyim. Yani bu belediye başkanının kişisel alanından tutun, birçok konuya varıncaya kadar… Elimi de sürmedim gözümle de görmedim ama benim onlarca araba var. Ama ben kendi arabamla gittim. Bunun gibi birçok şey… Birçok kurumda araçların olduğu, birçok kuruma farklı hizmetler sunulduğu büyük bir envanteri var İstanbul’un. Bizim derdimiz şu, İstanbul’un nimetleri İstanbullu’ya dağıtılsın. 

Bırakın iktisatçı olmamı, ben aynı zamanda iş insanıyım. İş yerini koruyan, iş yerinde bir israfın ve müsrifliğin olup olmadığını anlayacak bir karaktere ve tecrübeye sahibim. 6-7 yaşımdan beri işletme açıp kapatmayı öğrenmiş birisiyim. Dolayısıyla orada olağanüstü bir israfı gözlemliyorum zaten. Biz ekonomistlerle yaptığımız çalışmada, sadece tasarrufla yılda 6-7 milyar (TL) civarında bütçe fazlası üreteceğimizi hesapladık. Dolayısıyla somut örnekler vereceğiz. Bunları daha olgunlaştırıp, sizlerle de paylaşacağız. Çalışma arkadaşlarımın elinde örnekler var. Benim kişisel tespitlerim var. Onları entegre edip, daha sonra bunları kamuoyuna anlatacağız. Onun için dedim ya, biz bu 18 günde elde ettiğimiz hangi bilgi varsa, bundan yola çıkarak neler düzelteceğimizin de işaretini vererek, şeffaf biçimde topluma anlatacağız.