ÇATALCA NEVZAT HOCASINA AĞLADI
Geçtiğimiz gün, sabaha karşı ani bir kalp krizi ile yaşama veda eden Nevzat Tekin, 25 Aralık 2011 Pazar günü toprağa verildi. İstanbul Ticaret Odası Çok Programlı Lisesinde Müdür Başyardımcılığı görevini sürdüren Nevzat Tekin için görev yaptığı okul bahçesinde Çatalca İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından bir tören düzenlendi. Törene, CHP İstanbul Milletvekilleri Ferit Mevlüt Aslanoğlu ve Süleyman Çelebi, Çatalca Kaymakamı Nevzat Taşdan, Çatalca Belediye Başkanı Cem Kara, öğretmen arkadaşları, öğrencileri ve sevenleri katıldı.
ÖĞRENCİLERİ ÇOK SEVERDİ
Nevzat Tekin ile birlikte Aynı okulda görev yapanlardan öğretmenlerden birisi olan Çatalca Belediye Başkanı Cem Kara yaptığı konuşmada “Nevzat Tekin’in öğrencileri de Nevzat Hocalarının bıraktığı bayrağı alıp ileri taşıyacaklardır. Bugün gerçekten çok üzgünüz. Nevzat Tekin, yaşama veda etmeden önce bile çalışıyordu. Öğrencileri ile okul gezisinden yeni gelmişti. Eğer ona nasıl bir ölüm istersin denseydi, hiç şüphesiz; ‘okul gezisinde öğrencilerimin arasında ölmek isterim’ cevabını verirdi. Hepimizin başı sağ olsun” dedi.
Geçtiğimiz gün, sabaha karşı ani bir kalp krizi ile yaşama veda eden Nevzat Tekin, 25 Aralık 2011 Pazar günü toprağa verildi. İstanbul Ticaret Odası Çok Programlı Lisesinde Müdür Başyardımcılığı görevini sürdüren Nevzat Tekin için görev yaptığı okul bahçesinde Çatalca İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından bir tören düzenlendi. Törene, CHP İstanbul Milletvekilleri Ferit Mevlüt Aslanoğlu ve Süleyman Çelebi, Çatalca Kaymakamı Nevzat Taşdan, Çatalca Belediye Başkanı Cem Kara, öğretmen arkadaşları, öğrencileri ve sevenleri katıldı.
Okul bahçesinde düzenlenen törenin ardından Nevzat Tekin’in cenazesi helallik almak üzere evinin önüne getirildi. Alınan helalliğin ardından Çatalca Ali Paşa Camiinde kılınan öğle namazına müteakiben Nevzat Tekin’in cenazesi kaldırılarak, Ferhatpaşa Mezarlığına defnedildi.
Uzun süre yerel basında makaleler de yazan 16 Nisan 1966 Çatalca doğumlu Nevzat Tekin’in kaleminden bir bölüm:
Hırsımızın ot bile bitmeyen gölgesinde gövermeye çalışmış umut, bazen yalnızlığın güneş almayan arka bahçesinde bir yudum suya hasret büyümüş, bazen de coşkulu zamanlarımızda ilgi bekleyen bir ev kedisi gibi ayaklarımıza sırnaşmış umut.
Yaşama karşı birlikte tavır almanın o güzel ve dayanılmaz keyfini çatmak gerekiyor hüzün arsalarının tam ortasına .
Hüzün, umutlarımızın üzerimizde eğreti durduğunu zannettiğimiz anlarda, gelip yerleşiyor umudun boşalttığı yere.
Yaşam sonuçta kurgusal, ellerimize ve yüreğimize biriktirdiğimiz umutların ne kadarının bizim olduğu, üstümüzde ne kadar şık durup durmayacağı zamanın tanıklığı ile ortaya çıkacak. O zamana kadar hüzünlerimize çiçek açtırmaya ne dersiniz.