ONÜÇ CANIN DEĞERİ

Bir kaç gün önce insanın içini burkan bir manşet ve koca bir resim vardı Sözcü gazetesinde. Görünce ve okuyunca ne düşündünüz bilemem. Ancak bu toplumda iki kişiden birinin dikkatini çekmemiştir o resimler. Bakmışsa gözü görmemiş biri kendisine söylemişse de kulakları duymamıştır. Hepsine sorsanız şehitlere çok üzüldüklerini söyleyeceklerdir. Hatta şehitler ölmez vatan bölünmez diyenlerle birlikte yürüyenlerde olmuştur içlerinde.

Ama tabutunun bir tarafından cumhurbaşkanının diğer tarafından başbakanın omuzladığı enser vakfı başkanının cenaze töreni resimleri ile on üç şehidin cenazeleri arasındaki farkı verilen değerin kıyaslamasını hiçbir zaman yapmayacaklardır. Ülkemizin birliği bütünlüğü insanlarımızın can ve mal güvenliği için bölücü terör örgütü ile savaşırken kimi yanarak kimi kurşun yarasıyla vurulup düşmüş on üç kahraman askeri memleketlerine uğurladık. Oralarda düzenlenen törenlerle şehitler toprağa verildi.

Devletimizin başındaki sayın cumhurbaşkanı ve başbakan bu cenazelerin hiç birinde yoktu. Bu aziz şehitlerin cenazelerini omuza almadılar. İşte gazetenin baş sayfasındaki o resimler bir kez daha yüreğimi dağladı. Allah o mevta ya da rahmet etsin ancak bu on üç kahraman daha önemsizsimiydi. Onlar cumhurbaşkanının başbakanın omuzlarına alınmayı hak etmemişler miydi? İsrail Amerika bir askeri için savaştığı ülkeye girip onlarca can alıp öyle çıkıyor. Biz şehitlere rahmet yakınlarına başsağlığı diliyor kanı yerde kalmayacak şehitler ölmez vatan bölünmez diye naralar atıyoruz. Bakın iki üç gün geçtikten sonra onları unuttuk ama milletçe parayla maç satan maç alan şikecileri konuşuyoruz. Ülkenin gündemi bunlar. Şikeden tutuklu fb.

Başkanı için 10 bin kişi bir araya geliyor şehitler için her şehirde bir iki bin kişi zor toplanıyor. Bu gün oynanacak maçta ise 55 bin kişi stat da olacak ve Aziz Yıldırım tişörtü giyecekmiş. Yazıklar olsun bize ki millet olma şuurumuzu kaybettik.

Ömrünü 50 yıldır ülkeyi yöneten sağ iktidarlara ve son sekiz yıldır da  AKP.ye yağcılık yaparak geçirmiş gazeteci Rauf Tamer bile bu gün posta gazetesindeki köşesinde aynen şöyle diyor.

’’Başımıza gelenlere bakın. Kurtuluş savaşında cihana meydan okumuş bir milletin çocukları şimdi İmralı dan haber var mı diye bekliyor’’Biz kimlerden şehidine sahip çıkmasını bekliyoruz hiç düşündünüz mü?

İmralı ile görüşüyoruz diyenlerden devlet benimle anlaştı protokol yaptık diyenlerden Habur da tören düzenleyenlerden şehidine kelle diyenlerden Silivri ye terör örgütü ile savaşanları tıkanlardan ve tüm bunları yapanlara %49 oy verenlerden. Onlar böyle olsun istediler. Onlar şehit cenazeleri kalabalık olmasın istediler. Onlar şehitlerin cenazesine en üst düzey devlet kadroları ile katılmayı istemediler. Ensar vakfı onlar için vazgeçilmezdi. Orası ocaktı kaynaktı yol göstericiydi. Orası önemliydi…