Pespaye!

Alçak.
Soysuz.
Aşağılık.
Bütün bu anlamları içerisinde barındıran PESPAYE kelimesi kimin ağzından
çıkıyor biliyor musunuz?
CHP’li bir belediye başkanının ağzından.
Kimin için söyleniyor bu kelime?
Bir gazete muhabiri bayan için.
Söyler misiniz bir belediye başkanı bu kadar PATAVATSIZ duruma neden
düşebilir?
Basiretsizliğinden dolayı mı?
Terbiyesizliğinden dolayı mı?
Beceriksizliğinden dolayı mı?
Hangi durumundan dolayı düşerse düşsün.
Acı olan durumun bu çirkin kelimeyi söyleyen kişinin modern bir kentin
belediye başkanı olmasıdır kuşkusuz!

Yazık o kentte yaşayanlara!

Doğrusu bu kentte yaşayanlara üzülmemek elde değil.
Düşünün bir kere bu belediye başkanı ile karşılaşıyorsunuz sokakta.
O anda aklınıza belediye hizmetlerinden birisini eleştirmek geliyor içinizden ve
bunu başkana iletiyorsunuz.
Bu belediye başkanından ‘Haklısınız efendim. Eksikliklerimizi gidermeye
çalışacağız. Bizi uyardığınız için teşekkür ediyoruz’ gibi modern bir kentin
belediye başkanın ağzına yakışacak kelimeler duyacağınıza!
Ne yazık ki belki yüzünüze o çirkin kelimeleri söyleme cesareti göstermese de
bu başkan.
İçinden ya da arkanızdan; ‘Alçak, namussuz, çirkef, aşağılık,’ gibi kelimeleri
size saydırıyor.
Yazık değil mi şimdi bu kentte yaşayan insanlara.
Bu çağda bu kelimeler bir belediye başkanının ağzına yakışıyor mu?

Yalakalığın biri bin para!

Peki ya bu şehirde yaşayan kendisini aydın zanneden AT KUYRUKLARA,
GAZETECİLERE ne demeli?
Bunlarda bir birleri ile yarışa girerek bu kelimeleri sarf eden belediye başkanının
savunmaya kalkıyorlar.
Siz önce kendinizi savununda batmayın.
Zaten sizin gibi bataklığa saplanan kişilerin aklına uyduğu için bu başkanınızın

da burnu çamurdan kurtulmuyor.
Hepinizi toplasalar o kentte gazetecilik yapmaya çalışan bir stajyer etmezsiniz.
Şimdiye kadar yaptığınız gazetecilik hizmetleri zaten bütün bunların göstergesi
değil mi?
Ne yaptınız o kent için söyler misiniz?
Hangi yaralı parmağa işediniz?

Bu hikaye sizlere ithaf olunur.

Zamanın birinde bir türlü araları düzelmeyen iki padişah varmış.
Bu padişahlardan birisi bir gün diğer padişahın doğum gününde ona sürpriz adı
altında bir çok bavul gönderiyor.
Padişah bavulları açsın ki ne görse iyi.
Her bavulun içerisi dolu hayvan dışkıları.
Bir de not: AFİYETLE YİYİNİZ!
Tabi padişah çok kızıyor.
Tüm sarayı toplayarak bu herife nasıl bir ders veririz herkes düşünsün diyor.
Padişahın yalakaları ‘Efendim bizde insan dışkıları gönderelim, leşler
gönderelim, pislikler gönderelim’ diye fikirler vermeye kaklında padişah tüm
bu fikirleri beğenmeyerek tamam bunu bana bırakın diyor ve herkesten evinde
pişirdiği en güzel yemeklerden birer örnek istiyor.
Bu yemekleri tatlıları bavullara doldurarak diğer padişaha gönderiyor.
O çirkin sürprizi yapan padişah tek tek bavulları açtığında bir de ne görsün.
Her bavulun içerisinde bir birinden güzel yemekler.
Tabi bir de not: HERKES YEDİĞİNİ İKRAM EDER!
…
Evet bu kıssadan hissemiz anlayana.
Kimin ağzından hangi laf çıktıysa sahibinin olsun diyor ve geçmiş bayramınızı
bir kez daha kutlayarak YÜCE ATAMIZI saygıyla anıyoruz….