Vasiyet…!
YAYINLAMA:
Her şeyi yazarız.
Her konuda söyleriz.
Facbookta twitterda mesıncırda sabaha kadar yazışırız.
Ama fakat aklımıza en önemli şeyler geldiğinde tek satır yazmaktan, tek kelime konuşmaktan imtina ederiz.
Bırakın onu başkaları laf etse onu da sustururuz.
Alın işte ben konuşuyorum ve yazıyorum.
Daha yazımın başında herkese de tavsiye ediyorum.
‘YA BANA BİRŞEY OLURSA’ iyi bir soru değil!
Ama fakat böyle bir ihtimal var.
Onun için sarılın kaleminize kâğıdınıza klavyenize döşenin vasiyetinizi yazmaya!
* * *
Bizim ülkemizde hep eksik bir konu olarak kalmıştır vasiyetname...
Bir hastalık veya beklenmeyen bir durumda, kazalar veya ani ölümler sonrasında ana baba yok olur giderse ne olacak çocuklara.
Sağolsun hayat arkadaşım Neşe hanım sayesinde yıllardır hiç zorlanmadım.
Çocuklar okula gitti mi?
Ne zaman eve dönecekler?
Ne yerler ne içerler ne severler?
Tabi zaman zaman endişelendim onlar için.
Peki ya bir gün eşim ve ben bu dünyadan aynı anda ansızın göçersek ne olacak çocuklarımıza?
Neden bu tür şeyler düşündüğümüzde veya konuştuğumuzda hep çevremizdekiler tedirgin olur ki?
Bu hayatın açık ve net gerçeği değil mi?
* * *
Hemen hemen hergün bir ani tehlike ile karşı karşıya kalmıyor muyuz?
Kimimiz trafikte kimimiz başka alanlarda?
Hatırlarsanız en son geçen yıl ciddi bir trafik kazası geçirmiştim.
Tamam o gün uçakta yanımda eşim ve çocuklarım yoktu ama yakında bayramda ailecek memleketim Kars’a gideceğiz.
Ya bu yolculukta başımıza bir şey gelirse ne olacak?
Yine HABERDAR olurları anımsayacaktır.
Yıllar önce benzer bir vasiyetname yazmış ve bana bir şey olursa; okurlarımıza, aileme arkadaşlarıma HABERDAR’ı mutlaka ama mutlaka aynı çizgisinde yayınlamak için vasiyet etmiştim.
Tabi o zamanlar çocuklar bu kadar büyümemişti fazla dert etmiyordum onları.
* * *
Muğla’da kaza geçiren İzlandalı aileden geriye kalan Daniel’in başına gelenleri gördünüz.
En son bu örneği verebilirim size.
Daha da binlerce örnek var.
Bırakın artık duygusallığı.
Yeşilçam filmlerindeki gibi yaşamıyoruz.
Daha gerçekçi ve daha bilimsel adımlar atmalıyız.
Alın işte ben yazıyorum ve söylüyorum.
Bana bir şey olursa diye mektuplarımı hazırlıyorum.
Aileme, eşime çocuklarıma!
Çalışma arkadaşlarıma!
Şimdilik bu kadar başka da aklıma gelirse onlara da yazacağım.
Mektupları büyük bir ihtimal ile bankadaki kiralık kasamızda saklayacağım.
Aklıma orası geliyor başka önerisi olan varsa haber versin.
Eh artık böylece başkalarına akıl verirken önce kendimiz yapmış olacağız.
Benden söylemesi.
Durun hemen üzülmeden bir dakika düşünün.
Ne varmış vasiyet edecek diye bakmayın.
Geride kalanlara tavsiyeleriniz olabilir, paylaşacak sırlarınız olabilir, hayati derecede bilgiler olabilir.
Neden olmasın dimi!
Karşılaştığım dostlara soracağım bakalım kimler bu önerime uydu diye!
Yorumlar
*
Bu içerik ile ilgili yorum yok, ilk yorumu siz yazın, tartışalım *
