İstanbul Depremi, 2045'ten Önce Beklenmiyor

İstanbul'da beklenen büyük depremin Adaları da vuracağını söyleyen deprem profesörü Ahmet Ercan, "Beklenen deprem 1894 depreminin benzeri olacak. 2045 tarihinden önce gerçekleşmesi ise şaşırtıcı olur" dedi.

1. İstanbul Adaları Sempozyumuna katılan Ahmet Ercan, İstanbul'da olması beklenen depremin büyüklüğünün 6,3-6,7 arasında olacağını söyledi. Depremin odağının Sivriada-Bakırköy-Küçükçekmece üçgeni içinde olacağını belirten Ercan şu bilgileri verdi:

Depremin içinde en az 2 deprem olacak, toplam 18 saniye sürecek. En çok Avcılar-Ambarlı, Esenyurt etkilenecek. İkinci ara deprem göreceli büyük, Kınalı-Büyükçekmece arasını yaklaşık 30-40 km kıracak. Dirsek etkisiyle Maltepe-Kartal-Küçükyalı'da çok etkili olacak.

Adalar'da depremin, Gölcük depreminin etkisinden 2,4 kat daha, İstanbul Avrupa yakasında ise 1,8 kat büyük hissedileceğini söyleyen Ercan "Deprem ölümleri 250 ile 2000 kişi arasında olabilir. Açıkta kalanların sayısı 1 milyonu geçebilir.

Bakırköy, Yeşilköy, Yeşilyurt, Avcılar, Yalova, Çınarcık, Karmürsel'de orantısız güçlendirilmiş yapılarda yıkımlar görülecek." dedi.

İstanbul'da, son şiddetli deprem, 1984 yılının 10 Temmuz gününe rastlar. Kayıtlara göre, öğle üzeri, 12:20'de ya da 12:25'te, müezzinlerin ezan okuduğu bir sırada, önce hafif bir sarsıntı ile kendisini hissettirmiş, güney batıdan kuzey doğuya ve aşağıdan yukarıya olmak üzere, bunu daha şiddetli sarsıntılar takip etmişti. İstanbul halkı dehşet içinde sokaklara dökülmüş, "Allah, Allah" nidaları her tarafta duyulmaya başlamıştı. Deprem Marmara Denizi'nde de şiddetli dalgalarla kendini duyurdu. Denizdekiler mavnalardan, balıkçı teknelerinden, Şirket - i Hayriye vapurlarından kente baktıklarında, çöken binalardan yükselen toz bulutlarını görmüşlerdi.

Marmara sahillerinde deniz önce 200 metre geriye çekilmiş, sonra şiddetli dalgalar halinde karaya vurmuş, kıyılardaki kayıklar, tekneler parçalanmıştı. İstanbul halkı, kendini sokaklara dar atmış; evlerde, dükkanlarda hiç kimse kalmamış, herkes geceyi dışarıda geçirmişti. Kent, büyük bir yıkıma uğramıştı.

Kapalıçarşı kelimenin tam manasıyla "bir facia yeri" idi. Öğle vaktinin halk ve esnaf kalabalığı, çarşının sokaklarından dışarı fırlamaya çalıştı. Fakat sarsıntılardan kapılar kapanmış ve Kapalıçarşı'nın duvarları, içeride kalanların üzerine çökmeye başlamıştı. Sonunda, Kapalıçarşı'nın kubbeleri de çöktü! Sirkeci de yerle bir olmuştu. Bitpazarı, çadırcılar, yağlıkçılar, Yeniçeriler Çarşısı, Bodrum ve Kellekesen hanları yıkılmıştı. Uzunçarşı, Tahtakale, kutucular, kantarcılar baştan başa harabeye dönmüştü. Gedikpaşa, Kadırga, Kumkapı, Yenikapı, Langa ve Samatya'da yüzlerce ev yıkılmış, Adalar'da da büyük tahribat olmuştu. Heybeliada'daki Ruhban Okulu dahil, birçok büyük bina, hasar görmüştü.

İstanbul'un camileri de depremden nasiplerini aldılar: Edirnekapı, Mihrimah, Kariye camilerinin minareleri yıkıldı; Nuruosmaniye'nin girişi çöktü. Kentte, depremle birlikte, yer yer büyük yangınlar da çıktı. Ancak ilginçtir, Beyoğlu'ndaki yapılarda, bir hasar meydana gelmedi. 11 Temmuz 1894 tarihli Sabah gazetesi, depremi şu satırlarla bildiriyordu: "Dün sabah beşe çeyrek kala (öğleye doğru), şehrimizde evvela hafifçe bir hareket - i arz hissedilmesini müteakip gayet şiddetli bir darbe ile her taraf sarsılmaya başlamıştır." Sonraki satırlarda gazete, depremin "10 - 12 saniye kadar" sürdüğünü, "şiddetli darbeden bir çeyrek kadar sonra, kısa fasılalarla dört defa daha hareket olduğunu" ayrıca akşama doğru, "iki hareket daha" yaşandığını bildirir. İstanbul'da Fransızca yayımlanan Moniteur Oriental gazetesi de aynı gün, şu satırlara yer verir: "Dün saat 12:25'te yaklaşık yarım dakika süren şiddetli bir yer sarsıntısı bütün kentte, tarifi imkansız bir paniğe yol açtı."

Taksim civarındaki mezarlık ve bahçeleri gezen Moniteur muhabiri "her sınıf ve tabakadan insanla, karışık alaca bulaca kalabalağı" anlatır. Şunları yazar: "En yüksek sınıftan kadınların, saç baş dağınık, ürküntü içinde veya üstlerine yalnızca bir sabahlık, bir kombinezon veya jüponla kaçtıkları görülebiliyordu. Her yerde çığlıklar, gözyaşları, ağlamalar, sinir krizleri, bayılmalar, Allah'a, Meryem'e yakarmalar duyuluyordu."

Avrupa basını da "1310 zelzelesi"ne geniş ver verdi. Fransız L'Illustration dergisi, depremin Parc Saint - Maur gözlemevi tarafından saat 10.50'de kaydedildiğini (Paris saatiyle) bildirmişti. L'Illustration depremle ilgili görgü tanıklıklarına da yer vermiş ve fotoğraflar da yayımlamıştı. Devir, Abdülhamit devri idi; Şehremini Rıdvan Paşa'nın başkanlığında bir "komisyon" kuruldu. Yardım çalışmaları başladı. Ama ortada, anlatılması güç bir kargaşa vardı. İdare - i Mahsusa ve Şirket - i Hayriye olağanüstü seferler organize etti. Şirket'in memurları, iskelelere yığılan çılgın kalabalığı biletsiz olarak Boğaz ve Rumeli - Anadolu kıyıları arasında taşıdılar. "1894 Depremi", Bizans'tan günümüze, İstanbul tarihinin en büyük depremi olmasa bile, "son şiddetli deprem" unvanını taşır. Ayrıca İstanbul'da, can ve mal kaybına yol açan 29 deprem arasında, en çok incelenip araştırılmış sismik olaydır.

Depremin merkez üssü, İzmit Körfezi boyunca Adapazarı'ndan Çatalca'ya uzanan hat üzerindeydi. Uzun ekseni 175 kilometre, kısa ekseni de Katırlı - Maltepe arasındaki 39 kilometrelik hat olmak üzere, bir elips içinde kalan bölge, depremden birinci derecede etkilendi. Her ne kadar, depremin "9" şiddetinde olduğu söylenmişse de, bunun günümüzün Richter ölçeğindeki 9 şiddetine eşit olduğu kuşkuludur. Çünkü o tarihte, İstanbul'da bulunan ve Kumbari Efendi'nin yöneticisi olduğu tek rasathanenin sismik ölçümler yapabilecek araçları yoktu.