Sevgi kelimesi, kulağımıza ilk değdiği zaman bile insana mutluluk veren bir sözcüktür.Kimi sevdiğine sevgisini anlatır, kimi duygularını anlatır, kimide içinden geldiği gibi haykırır sevgi sözcüğünü...Sevgi, insan hayatının vazgeçilmezidir. Birçok güzellikler sevgiyle başlar sevgiyle devam ederek gider.

*

İşte biz insanların en çok ihtiyaç duyduğu sevgi kelimesinin anlamı da çok büyüktür. İnsanın yaşam kalitesini artıran, güzel duygularla yaşamasını sağlayan, insanı insan yapan sevgi hayatımızdan hiç eksik olmamalıdır.

*

Sevginin değerini , kıymetini bilerek sevgiyi öncelikle kendi yüreğimizde hakettiği yere getirebilir miyiz?

İnsanların kötü olmasında ise kendilerini sorgulamasına gelince biz toplum olarak başkalarını eleştirmekten zevk alıyoruz ama kendimizi sorgulamaya,eleştirmeye zaman bulamıyoruz. İnsanları dış görünüşüyle veya daha değişik önyargılarla bakmaktansa farklı pencereden bakarak ve empati yaparak eleştirilerimizi ona göre yapmamız, doğruları görmemiz için en doğrusu olacaktır.

Bazen içimizdeki yaşadığımız duygularla ortaya çıkan sevgimiz, bazen de anılarla ve hiç umulmadık bir zamanda ve şekilde yüreğimizde belirebilir.

*

Bu dönemde sevgi ve aşk, pek çok kişinin ağzından düşürmediği boş ve anlamını yitirmiş bir kelime olmuş. Sevgi ve aşk kelimesini yalnızca diline dolayıp, gerçek anlamda sevgiyi içinde hissetmeyenlerin sürekli sevgiden, aşktan söz etmeleri, değeri ölçülmez, pahası biçilmez. Bu manevi ve güzel duyguyu kirletmekten başka bir işe yaramıyor. Aşkı, sevgiyi saçma sapan şeylerin tutsağı yapmak, şehvete kapılmak onu sonsuza kadar yitirmek demektir. Gerçek sevgi, şehvete kurban edilmeden, kirletilmeden çıkarsız, hilesiz ,yalansız karşı tarafa sunulandır. Yalandan sevgi edebiyatı yapmak, mevsimlik, günlük, gecelik aşk yaşamak, sevişmeyi sevgi yada aşk sanmak; Cehalet, budalalık, aymazlık ve sevgiye ihanet etmekten başka bir şey değildir. Bu sevgiye yapılan en büyük vefasızlık, insafsızlık ve kötülüktür bence. Sevgi insanın yüreğinden doğan ve zamanla insanın bütün benliğini, hücrelerini saran kutsal bir duygudur.

*

Esas, hakikatli sevginin; günübirlik, anlık, aşklarla ölçülmesi mümkün değildir. Emek verilmesi gereken ve paylaşılarak,doğrusunu yaşayarak anlamı derin olan bir duygu kavramıdır. Günümüzde pek çok erkek ve kadının, çok normalmiş gibi günlük, haftalık sevgili değiştirmelerini ve seviştik sözcüğünü “Aşk bu ” sözcüğüyle eş tutmalarını şaşırtıcı ve o kadarda tiksindirici buluyorum!!! İnsanların genelinde şu düşünce vardır. Kutsal duygu girişimlerini besleyen sevgiler olduğu kadar, bazılarında da insanı süflüleştiren, onu aşağılık bir yaratık haline gelmesini kışkırtan ucuz, nefis ve iğrenç tutkular da vardır ki, bunları aşk, yada sevgi sanmak cehalet ve aptallık değil de nedir?

*

Konunun esas en can alıcı taraf ne yazık ki, pek çok insanın bu aşağılık tutkuları maalesef sevgi, yada aşk olduğunu zannetmesidir. Bu kötü zamanda sevginin, aşkın, sanatın, emeğin beş para etmez hale getirildiği dünyamızda, insanın adam gibi varlığını sürdürebilmesi ancak bu banal değerlerden elimizden geldiğince kendimizi korumamızla mümkündür. Bu durumdada yeni nesillerin etkilendiği ve gelecek nesillere de bulaşması kaçınılmaz olan, içinden çıkılması zor bir durumla karşı karşıya bulunduğumuzu bilmeliyiz. İnsanın insani değerlerinin, ahlakın beş para etmediği, insan sevgisinin sadece söylemden ibaret olduğu, sevginin sadece maddi çıkarın ön şartı haline getirildiği, yalanların havada uçuştuğu, egoizmin olduğu, güvensiz bir çağda yaşıyoruz. Oysaki herşeyin başı sevgidir. Sevgisiz hiçbir şey güzel ve anlamlı değildir. Gerçek sevginin yolu yürekten, yüreğin yolu da beyinden geçer.

*

Beynin yolu iyi niyetten, temiz, saf duygulardan ve ahlaklı olmaktan geçer.Sevgi veya aşkta karşılık beklenmez. O zaman gerçek değildir; çıkarcıdır, ucuz günübirlik, gecelik yaşanan sevgidir. Asıl sevgi, hilesiz, yalansız,güven veren, karşılık beklenmeyen, gönülden gelen kutsal ve asıl olandır. Bu yaşadığımız çağda ahlaklı, temiz,erdemli, kirlenmeden yaşamak zor ve çileli bir yoldan geçmeyi gerektiriyor. Sevgi, insanda özlem, hasret, gurbet, bilinç, kişilik derinliği yaratır. En eski ve zamanın yok edemediği tek yüceliktir sevgi, unutmayınız . Her gece uyumadan önce ince bir sevda yakmıyorsa yüreğinizi, vicdanınızda bakabileceğiniz bir yüzünüz yoksa aynalarda; yüreğinizde merhamet, gözlerinizde rahmet akmıyorsa sevda denizlerine ve yakmıyorsa içinizi incecik bir merhamet aşk ateşi...

*

Gerçek sevgi temiz, hesapsız ve hilesizdir. Gerçek sevgi üzerine kurulan ilişkilerin temeli de öyle kolay kolay yıkılmaz da yıkamazlarda!. Sevgi, kin ve nefret tutmaz, gerçek sevgide bencillik yoktur. Sevgiyle yapılan herşey güzeldir, huzurdur, mutluluktur.. Yaşamanın anlamı da sevmek. Sevgi ile aşkı ve aşk ile de şehveti birbirine karıştırılmamalıdır.. Yalnız aşk ; insanın aklını başından alır, her yerde sevdiğini görür, her zaman sevdiğini düşünür, fiilen olmasa bile düşünceleriyle hep sevdiğinin yanındadır, sevdiğinden ayrı bir saniye bile onun için ölümdür, ateşlerde yanmaya razı olur ancak sevdiğinden bir an bile ayrı kalmaya razı olmaz, sevgilisi onun dünyasıdır, güneşidir, aydınlığıdır sevgilisinden ayrılmak karanlığa gömülmek,hayatın bitmesi bir anlamda ölmek gibidir. İnsan bir cok kisiyi sevebilir hatta herkesi de sevebilir ancak birden çok aşık olması çok mümkün değildir bana göre o nedenle aşk ile sevgi karıştırılıyor diye düşünüyorum.

*

Ama şu bir gerçek ki SEVGİSİZ yaşanmıyor.

Hepinize SEVİP, SEVİLDİĞİNİZ mutlu bir yaşam diliyorum...